Strike a Vogue

Al weken verheug ik me op de (Nederlandse) Vogue, het blad der bladen. Baas boven baas. Aangezien ik nog volkomen onbekend ben, net begonnen ben met bloggen en buiten de Vogue ben gevallen (ook niet gewonnen overigens via RTL 8, jammer hor Fiona, ik vond toch echt wel dat ik een leuke reden had opgegeven om te winnen ;)). Ben ik desondanks ''vroeg'' uit de veren gegaan om DE  Vogue collector's edition te kopen, vandaag, een dag eerder, dan de landelijke lancering van het blad. Er waren diverse steden geselecteerd, waar het blad in beperkte oplage bemachtigd kon worden. Natuurlijk had ik het liefst naar mijn geliefde (hoofdstad) Amsterdam afgereisd, voor een prachtig blad, muziek, hapjes en drankjes. Wie wilt dat niet, maar ik zou kosten wat het kost een exemplaar hebben.  Maar het lot riskeren en geen Vogue C.E te scoren, nou ik dacht het niet. Om deze reden ben ik naar de plaats die het dichtste bij huis ligt gegaan, de Domstad , 030 oftewel Utrecht. 

Aangezien ik niet om de hoek woon en hoe zielig het ook klinkt, nog steeds niet in het bezit ben van mijn rijbewijs, ben ik met het openbaar vervoer naar Utrecht gegaan. De Bijenkorf zou om 10:00 uur starten met de verkoop van de Nederlandse Vogue. De planning was dat ik 8:48 de bus zou pakken richting Utrecht. Ik een stukje gerend, om er 2 minuten eerder te staan. Eindstand, zie ik de bus, samen met nog een dame die aan kwam lopen, voor onze neus wegrijden. Twee minuten eerder dan op het bord aangegeven staat. Pfff...drama. Ok, zie langzaam mijn Vogue C.E  aan m'n neus voorbij gaan. Oh gosh, ik tel tot tien en kijk wanneer de volgende bus gaat. Thank God, er gaat er nog een om 9:18 daarmee zou ik het alsnog kunnen redden. Yay...ik zit in de bus en geniet ondertussen van mijn Dr.Dre Headphone en luister naar J.Cole - Mr.Nice Watch, nou de vorige buschauffeur had zeker een kapotte ''watch'' of misschien een waarop de tijd verkeerd staat. Ik druk verder naar het volgende nummer, " Nobody's perfect'', gaat lekker, praat mijn Blackberry soms via mijn muziek tegen mij haha, ik denk het, ik kalmeer. No worries, mijn Vogue gaat er komen.

Het is inmiddels 9:52, ik kom Utrecht Jaarbeurs binnen rijden. In mijn linker ooghoek zie ik een luxe Mercedes taxi staan. En ik denk, ja, taxi....en praat tegen mezelf, doe niet zo decadent, de zon schijnt, ik kan niet klagen, gewoon doorlopen. Ok,  ik loop de roltrap op, richting Hoog Caterijne. Uiteindelijk sta ik bovenaan de roltrap en kijk voor de tijd op mijn BB. Ik heb nog 8 minuten. Daarmee, ga ik het niet redden naar de Bijenkorf en loop via de roltrap naar beneden. Ik vraag aan de taxichauffeur of hij me af kan zetten bij de Bijenkorf en dat kan. Ik kom aan bij de Bijenkorf, ik krijg een soort ''Sesam open de poort" gevoel , maar ik zie dat de poort al open is. Er staat geen rij, oh my... ben ik te laat.  Ik loop snel naar binnen en ik zie de stand van Vogue nog staan en dat de exemplaren uitgedeeld worden. Sommige mensen hebben zelfs een stuk of 6 exemplaren in hun handen. Ik voel me als een ekster aangetrokken naar datgene wat blinkt. Ik kijk naar de stand, waar een aantal medewerkers van de Bijenkorf de Vogue aan het uitdelen zijn. Wauw, wat BLINKT ze mooi. Ze is PRACHTIG! Mijn ogen raken haar al aan en ik loop er naar toe, een vriendelijke medewerkster ziet me staan en schuift der in mijn handen. Strike a Vogue. Wauw! Wauw! Wauw! Wat een geluksgevoel. Ik heb de Vogue :) , mijn dag kan niet meer stuk. Terwijl mijn ogen nog steeds glinsteren van geluk, komt de medewerkster naar mij toe en fluistert, als je er nog een wilt,  ze zijn maar 5,95 euro per exemplaar. Natuurlijk, wil ik er nog een. Een om goed te bewaren en eentje die " vies'' mag worden. Eerlijk is eerlijk, team Vogue, very well done! Het is pure perfectie, het is Vogue.

Stay Bawzome,


Lily